JULIUSZ LIGOŃ

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Juliusz_Ligo%C5%84

 

Polski działacz społeczny Górnego Śląska, genialny samouk.

W roku 1869 został sekretarzem, założonego wraz z działaczami pomorskimi i poznańskimi polskiego „Towarzystwa Pożyczkowego”, umożliwiającego polskim robotnikom uzyskanie niewielkich pożyczek, ale także mające przeciwdziałać germanizacji.

Wzorem Józefa Lompy napisał cykl 15 dialogowych gawęd o polskim Śląsku. W 1874 roku opublikował dialog wierszowany pt. „Walka Smutku z Pociechą w sercu chorego człowieka, czyli Myśli duszy mogące służyć ku pokrzepieniu w każdym utrapieniu”. Był wszechstronnym pisarzem i oprócz poezji uprawiał również twórczość dramatyczną, pisał opowiadania oraz dialogowane gawędy. Byłzdecydowanym przeciwnikiem germanizacji.

Przez całe życie był szykanowany za swoją propolską działalność, nie mógł podjąć stałej pracy zarobkowej, skonfiskowano mu jego biblioteczkę, przeprowadzano często rewizje i nakładano wysokie kary finansowe, przez co żył w wielkiej biedzie razem z żoną i sześciorgiem dzieci.

 

„Kaszubi, Staroprusacy, Mazury i Warszawiacy, Wielkopolanie, Ślązacy – wszyscyśmy bracia Polacy i dalej pod Karpatami – też jednym duchem tchną z nami. Na Litwie i Królewiacy – wszyscyśmy jedno rodacy”

... KLIKNIJ W FOTO ABY POWIĘKSZYĆ ...